ҚЫЗЫЛОРДАЛЫҚ АНА БАЛАСЫН МҮГЕДЕКТІККЕ ШЫҒАРА АЛМАЙ ЖҮР

1 974
Қаламыздағы көпбалалы аналардың бірі ұлының туа бітті кемшілігі бола тұра, мүгедектікке шығара алмай отыр, -  деп хабарлайды Opennews.kz ақпарат агенттігі.

Адам болған соң ауру-сырқаусыз болмайды. Басы ауырып, балтыры сыздаған әрбір жан дертінің шипасын іздеп ақ халатты абзал жандардың көмегіне жүгініп жатады. Алайда, ауыл-үйдің арасындағы дәрігерлерді қойып, алыс-жақын шет елдерден де емі табылмайтын ауыр сырқаттар мен жұмбақ аурулар көп емес. Ол жағдайларда өкінішке орай дәрігерлердің де дәрменсіздік танытатын кездері болады. Медицина тілінде «ДЦП» аталып жүрген церебральды сал ауруы – бүгінде біраз отандасымызды қайғыға салған ауыр дерт болып отыр. 
    
Осы кезге дейін балалардың церебральды сал ауруы (ДЦП) ең ауыр және емі жоқ туа бітті ауру деп есептеліп келеді. Бірақ қазіргі медицина ғажайыптар жасай алады - барынша шыдамдылықпен, әдістемелік тәсілдер қолдану арқылы емдеген жағдайда балалардың церебральды сал ауруы салдарынан пайда болған ақауларды түзетуге, балаларды жүруге және сөйлеуге, қандай да бір дәрежеде қоғамда өмір сүруге бейімдеуге болады.

Алайда, ем-домы мен түрлі сауықтыру шараларына бір емес бірнеше мыңдаған қаражаттың керектігі тағы бар. Тұла бойы тұңғышы Бағланның жасы 12-де. Туа бітті сырқатпен әлі күнге дейін күресіп келеді. Ал, анасы баласын мүгедектікке шығара алмай жүргендігін айтып, бізге хабарласқан болатын.
Анасының айтуынша, бала күнінен сал ауруына шалдыққан Бағлан денсаулығына байланысты 1-ші не 2-ші топ мүгедектігі бар екендігін растайтын қағаз үшін бармаған жері қақпаған есігі қалмаған.


«№2 қалалық емханаға қараймыз. Ұлымды жүреді деп қарайды, бірақ сол жақ бөлігі жұмыс істемейді. Қанша дәрігерлерге қарасақ та нәтиже болмай отыр. Жарты жыл сайын Талсуатқа барып ем қабылдап жүрген едік. Соңғы күндері емханаларға барудан қалдым. Себебі сау баланы ауру еттің деген дәрігерлердің шарасыздығынан шаршадым. Баламның жағдайын қалыпты деуден таңбайды. Мектепке де кеш бердім, соның өзінде баланың дамуы кеш болғандықтан мұғалімдер барынша оқытып әлек. Құрметті атқа мінер азаматтар мен көпбалалы анамын, күміс алқа иесімін. Алайда, ұлымның денсаулығына байланысты мүгедектікке шығарып берулеріңізді сұраймын. Тым болмаса дәрі-дәрмектері мен ем-домына көмек болса да мүгедектік ақысы»,- дейді анасы Марина.


Қымбатшылық қысқан тұста азық-түліктің бағасы күн санап өсіп жатқанында, дәрі-дәрмекті алудың өзі қиынға соғатындығы жасырын емес.  Ал, қалалық емханалардың бала денсаулығына ат үсті қарауына не себеп? Дәрігердің қолдан келгенше көмек қолын созуы тиіс емес пе? Бала денсаулығына басты назарға алынатын қалалық
«ALEXEY SULTAN-AKHMET» ЖШС-не қарасты аймақтық дәрігері еңбек демалысына шығуына байланысты көре алмадық. 
Ал, емхананың емдеу ісі бойынша бас дәрігердің орынбасары
«Келмеген балаға мен ешқандай ақпарат бере алмаймын. Түсірілім жүргізу үшін басшылықтан рұқсат сұрап келіңіздер. Бала денсаулығы бойынша ақпаратты анасына ғана беремін. Біздің емханадан №1 емханаға ауыстырылған. Бізге бұрын көрінгенімен, қазір бізге қарамайды»,- деп кесіп айтты.

Ал, бала денсаулығын жіті бақылауда ұстап отырған, әрдайым қадағалауымда болды деген невропотологтың айтуынша,
«Үстіміздегі жылы баланы мүлде дәрігер бақылауына әкелмеген. Оның үстіне 23 наурызда Талсуатқа сауықтыруға жіберілген болатын. Алайда ата-анасы баланы алып бармаған. Менің тарапымнан мүгедекттіке дайындалып, комиссия мүшесіне жіберілген. Бірақ, шешімді қабылдайтын мекеме балаға мүгедектік беруге жатпайтындығын айтып, бізге сөгіс жарияланған болатын. Бізге дейін балаға ДЦП диагнозы қойылып, басқа емханадан ауыстырылып келген болатын. Қазіргі таңда, бала мекен-жайының ауысуына байланысты №1 емханаға ауыстырылған. Менің тарапымнан бала Дәрігерлік еңбек сараптау комиссиясына жіберілді, бірақ комиссия мүшесі орта деңгейлі болғанымен жеңіл түрдегі ДЦП деп шешім шығарылып, мүгедектікке өткізуден қарсылық берілген»,- деді невропотолог Кенжегүл Омарова.

Алайда, бала денсаулығы сырт көзге қанағаттанарлық болғанымен жүріп-тұруына қосалқы көмек керек екендігін айтып шырылдаған анасына араша түсіп, көмек қолын  созады деген үміт оты әлі күнге дейін сөнген емес.


АЙГЕРІМ РАХЫМЖАНҚЫЗЫ
Фотожурналист ДИНАРА БАУЫРЖАНҚЫЗЫ